Çocuklar Kardan Adam Yapmıyor Artık

Siz hiç kara kışın tam ortasında  21 metrekarelik bir konteynerde güne merhaba dediniz mi..

08.10’da ders başı yapacaktı Hatice..

Annesi erkenden kaldırdı, suların donduÄŸu,  Ä±sınmakla üşümek arasında gidip geldiÄŸi  bir günde daha okula gitmek için hazırlanıyordu..

Annesinin eline tutuşturduğu 20 TL harçlık ile düştü yollara…

Otobüs gecikmese iyiydi ilk derste Türkçe’den yazılı olacağız diye mırıldanırken aniden başlayan kar yağışı tüm insicamını bozdu..

Çocukların artık Malatya’da kardan adam yapmadığını çoktan öğrenen Hatice kar demenin , ısınmayan konteyner demek olduÄŸunu biliyordu.. 

Alışamamıştı konteynerdeki yaşama Hatice, keşke okulumuz eski gibi yakın olsaydı, yıkılmasıydı evimiz diye düşünerek girdiği Türkçe sınavında boş kağıt verdi..

En iyi olduÄŸu derste boÅŸ kağıt veren Hatice yarınlarının da soÄŸuktan donduÄŸunu artık kardan adam da yapamayacağını bilerek,  ailesinin mesken tuttuÄŸu 21 metrekarelik konteynerin yolunu tuttu..

Üşüyordu Hatice, üşüyordu hayaller, üşüyordu Malatya..